Carta Pastoral de mons. Barrio no Día do Enfermo

A Igrexa celebra o 11 de febreiro, festividade de A nosa Señora de Lourdes, a Xornada Mundial do Enfermo. Neste día iníciase a X Campaña do Enfermo, que concluirá coa Pascua do Enfermo, o VI Domingo de Pascua, este ano será o 14 de maio en marcha a X Semana de Pastoral da Saúde a Xornada Mundial do Enfermo.
O arcebispo de Santiago dirixiu a todos os diocesanos unha Carta Pastoral na que lles convida a sentir moi próximas ás persoas enfermas acompañándoas na súa situación concreta: “Habemos de coidar os nosos maiores e de maneira especial se se atopan enfermos xa estean na casa, nas residencias ou nos hospitais. Moitos deles engaden á enfermidade o peso dos anos. Temos que deixarnos cativar polo seu rostro desgastado e sucado polas engurras nas que se perciben ecos de esperanza, evitando a «cultura do descarte» e camiñando con e xunto a eles coma Deus, «que é proximidade, compaixón e tenrura”, faino»”.
Nela apunta que “coidar aos nosos maiores máis que unha obrigación, lembrada no cuarto mandamento da Lei de Deus, é algo que debemos sentir como unha necesidade non só por caridade senón tamén por xustiza” pois no noso peregrinar humano todos “necesitamos ser acompañados e acompañar se queremos chegar lonxe, tratando de que os demais non nos pasen desapercibidos na súa situación concreta.”
Lembrando a mensaxe que o Papa Francisco publicou con motivo desta Xornada debulla o prelado compostelán a Parábola do Bo samaritano e a conexión profunda coa necesidade do coidado dos maiores: “O feito de que a persoa golpeada e desposuída sexa abandonada ao bordo do camiño, representa a condición na que se deixa a moitos dos nosos irmáns e irmás cando máis necesitados están de axuda”.
Non se esquece dos coidadores que nos fogares encárganse dos seus coidados aos que lles lembra que “compartir a debilidade das persoas enfermas é tallar para si un corazón misericordioso” pois se trata realmente dun amor visceral que “provén en grao sumo íntimo como un sentimento profundo, natural, feito de tenrura e compaixón, de indulxencia e de perdón”
Termina a súa mensaxe encomendándose aos enfermos e enfermas aos que ofrece a súa oración