Mons. Francisco Prieto: “Encontraremos de novo esperanza cada vez que poñamos o ser humano no centro e no corazón das institucións”

  • O arcebispo de Santiago afirmou que na orixe da civilización europea atópase o cristianismo, sen o cal os valores occidentais da dignidade, liberdade, xustiza e fraternidade resultan incomprensibles.
  • Mons. Prieto indicou que é necesario atopar a esperanza no ser humano, nas institucións, na solidariedade, nos mozos e a familia…
  • O prelado compostelán destacou o Camiño de Santiago como parte fundamental do alfabeto ético do home.
  • O arcebispo lembrou aos falecidos no afundimento do pesqueiro Argos Xeorxia en augas das Malvinas.
  • O Arcebispo de Santiago de Compostela, Francisco José Prieto, presidiu esta mañá a celebración litúrxica da Solemnidade do Apóstolo Santiago, durante a cal se presentou a Ofrenda Nacional ao Apóstolo Santiago. Nesta ocasión, o Delegado rexio foi o presidente do Parlamento de Galicia, Miguel Ángel Santalices, en representación do pobo español, quen renovou a tradicional ofrenda ao Apóstolo, dando continuidade a esta tradición, instaurada por Felipe IV en 1643.
  • Na súa homilía, monseñor Prieto lembrou que na orixe da civilización europea atópase o cristianismo, sen o cal os valores occidentais da dignidade, liberdade, xustiza e fraternidade resultan incomprensibles: “No noso mundo multicultural tales valores seguirán tendo pleno valor se saben manter o seu nexo vital coa raíz que os procreou. Así, cabe a posibilidade de edificar sociedades autenticamente laicas, sen contraposicións ideolóxicas, nas que atopan igualmente o seu lugar o próximo e o afastado, o crente e o non crente”.

O prelado compostelán indicou que é necesario atopar a esperanza en varias realidades. Así, asegurou que se atopará a esperanza cada vez que se poña o ser humano no centro e no corazón das institucións: “Procuremos unidade das diferenzas e unidade nas diferenzas”. E engadiu: “atoparemos de novo a esperanza na solidariedade, que comporta a conciencia de formar parte dun só corpo, e ao mesmo tempo implica a capacidade que cada un dos membros ten para «simpatizar» co outro e co todo”

Animou tamén a atopar de novo a esperanza na solidariedade, non só como bo propósito, senón tamén como algo composto de feitos e xestos concretos que achegan ao próximo: “Temos un patrimonio moral e espiritual que merece ser proposto unha vez máis con paixón e renovada vitalidade, e que é o mellor antídoto contra a falta de valores do noso tempo, terreo fértil para toda forma de extremismo”.

Mons. Prieto afirmou que se atopará a esperanza cando se invista nun desenvolvemento que abarque a todo o ser humano: “a dignidade do seu traballo, condicións de vida axeitadas, a posibilidade de acceder ao ensino e aos necesarios coidados médicos (…), debido a que non existe verdadeira paz cando hai persoas marxinadas e forzadas a vivir na miseria. Non hai paz alí onde falta o traballo ou a expectativa dun salario digno”.

Na mesma liña, o arcebispo engadiu que se atopará esperanza cando se abra o futuro aos mozos, cando se coide a familia, que é a primeira e fundamental célula da sociedade: “Cando se respecta a conciencia e os ideais dos cidadáns. Cando se defenden toda vida e todas as vidas, con toda a súa sacralidade: tanto a do que inicia ou acaba a súa vida, como a do que quere renacer a unha vida digna e xusta”.
Destacou o Camiño de Santiago, como parte fundamental do alfabeto ético do home: “interróganos sobre os valores esenciais para a convivencia, para o entendemento, para a discusión construtiva compartido, a educación e o respecto a quen pensa diferente, a liberdade, os valores comúns da xente común e sinxela han de ser unha senda ética dispostos a percorrela. Como o é a xustiza social, un imperativo ético universal que está non ADN do cristianismo: non se pode ser cristián sen aceptar este postulado. Xogámonos o futuro da humanidade nunha civilización decente”.
Mons. Prieto pediu tamén o comprometerse na actualidade coa mellor política, ”esa que está verdadeiramente ao servizo do pobo, do ben común, da fraternidade.”
Acolleu a Ofrenda de Miguel Santalices encomendando “á intercesión do Apóstolo Santiago a todos os pobos de España, especialmente as xentes e pobos da nosa querida Galicia, as nosas familias, que sigan sendo berce da vida e da fe, onde todos, especialmente os nosos nenos e anciáns, sexan coidados, queridos e acompañados. Lembramos, como unha chamada á nosa conciencia e responsabilidade, as vítimas de toda violencia e inxustiza, de todas – demasiadas – guerras”.
Non faltou na súa homilía un recordo aos falecidos no afundimento do pesqueiro Argos Xeorxia en augas das Malvinas: “encomendamos os falecidos e desaparecidos, e acompañamos as súas familias, a todas as xentes do mar, desde o consolo que brota do corazón do Pai misericordioso.”
O arcebispo terminou a súa homilía con estas palabras: “por intercesión do Santo Apóstolo Santiago, pido ao Señor que bendiga a súa Maxestade o Rei Felipe VI no décimo aniversario d súa proclamación, e a toda a Familia Real; tamén á vosa Excelencia, Sr. Oferente, á súa familia e aos seus colaboradores. Que, de novo desde Santiago, renaza a esperanza que nunca decae e que sempre nos sostén.”

Concelebraron con monseñor Prieto, o cardeal arcebispo emérito de Madrid, Antonio María Rouco Varela; mons. José Rodríguez Carballo, arcebispo de Mérida-Badaxoz; mons. Julián Barrio, arcebispo emérito de Santiago de Compostela; o arcebispo emérito de Tánxer, mons. Santiago Agrelo Martínez; o bispo de Lugo, monseñor Alfonso Carrasco; o titular da Diocese de Ourense, monseñor José Leonardo Lemos Montanet; o bispo da Diocese de Mondoñedo-Ferrol, mons. Fernando García Cadiñanos; o bispo de Tui-Vigo, monseñor Antonio Valín Valdés; o de Astorga, mons. Jesús Fernández; o bispo emérito de Tui-Vigo, monseñor Luis Quinteiro Fiuza; e o actual administrador diocesano de Hawassa, Juan González Núñez.

 

 

RELATED ARTICLESMORE FROM AUTHOR